قبله مایل به تو

بسته است همه پنجره ها رو به نگاهم
چندی است که گم گشته‌ی در نیمه‌ی راهم
حس می‌کنم آیینه‌ی من تیره و تار است
بر روی مفاتیح دلم گرد و غبار است
از بس که مناگات سحر را نسرودم
سجاده‌ی بارانی خود را نگشودم
پای سخن عشق دلم را ننشاندم
یعنی چه سحرها که ابوحمزه نخواندم
ای کاش کمی کم کنم این فاصله ها را
با خمسه عشر طی کنم این مرحله ها را
بر آن شده‌ام تا که صدایت کنم امشب
تا با غزلی عرض ارادت کنم امشب
ای زینت تسبیح و دعا زمزمه هایت
در حیرتم آخر بنویسم چه برایت؟



#کتاب
#شعر
#قبله_مایل_به_تو
#سید_حمید_رضا_برقعی
دیدگاه ها (۰)

روش برداشت از قران

مسأله حجاب در غرب

طوفان دیگری در راه است

علی زیباترین سروده ی هستی

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط